شما را زینب “زینت پدر” نامیدند و وقتی تاریخ را ورق می زنم، می بینم و می یابم که زندگی شما از وقتی چشمان تان را به دنیا گشودید تا روزی که چشم از دنیا فرو بستید، با برادرتان  عجین شده است.
از روز ولادت که در آغوش امام حسین (ع) چشم گشودید تا ازدواج که با همسر شرط کردید که هر جا برادر برود با او همراه خواهید شد و کربلا که پاسدار خون شهیدان و پرستار اسیران شدید.

بانوی با بصیرتی که با خطبه ها و سخنرانی های خود در کوفه و شام، یاد علی (ع) را در دل های خفته ی مردمان زنده کرد و تجلی زینت پدر شد.
به راستی که شما تربیت شده ی آن مادری هستید که به پیروی از او برای احقاق حق و دفاع از امام و رهبر دین به پاخاستید.
بانویی که برای پاسداری از عفت و عصمت، شب عاشورا نشسته نماز خواندید و برای پاسداری از مرزهای حیا و عفاف بر سر یزید فریاد زدید که زنان و کنیزان خود را پشت پرده نشاندی و دختران رسول خدا(ص) را در حال اسارت به این سو و آن سو می کشانی؟!

شما الگویی ماندگار از شخصیت عظیم خود به یادگار گذاشتید و معیارهای حرکت ارزشی و ضد ارزشی را برای همیشه ترسیم کردید.
راهتان پر رهرو باد بانو…